top of page

Het verraderlijke van goed zijn

Foto van schrijver: Lisa BastiaansenLisa Bastiaansen

Bijgewerkt op: 27 feb 2023

'Ze stond altijd voor iedereen klaar' staat er op het kaartje dat ik heb bewaard. Het gaat over M, de moeder van een klasgenoot van mijn zoon. Ze overleed na een gevecht tegen haar lichaam.


Ik heb haar kort gekend, maar wat er over haar werd gezegd herken ik wel. Ze was altijd overal, zat in meerdere commissies en als er iets in de klas geregeld moest worden zat ze al in de organisatie voordat school haar kon vragen.

De sprekers tijdens de dienst waardeerden haar verregaande hulpbereidheid, haar organisatietalent en tomeloze energie. Haar vriendschap.


Door iedereen bewonderd.


Goed zijn voor anderen wordt geprezen. Goede mensen zijn dan ook super handig voor anderen. Onmisbaar in organisaties en zeer bruikbaar in je bedrijf. Je kunt de verantwoordelijkheid aan hen kunt overlaten.

Het gevaar voor de persoon zelf is, dat hij veel tolereert. Dat hij niet weet waar zijn grenzen liggen.


Nu passen we ons allemaal wel aan. Eerlijk zijn en 'nee' zeggen, is lastig. Want als we eerlijk zouden zeggen wat we echt vinden... en dan heb ik het niet over de gemakkelijke uitingen naar de politiek of naar anderen die boven de massa uitsteken.


Eerlijk zijn over wat we soms van onze kinderen vinden, van onze partners, ons leven op dit moment. Eerlijkheid naar onszelf kan ongemakkelijk zijn. Want ga je dan weg thuis? Neem je ontslag, verkoop je je bedrijven en trek je erop uit?


Klaar staan voor een ander en daar veel energie in steken. Taken terugnemen. Ons verantwoordelijk voelen voor alles en nog wat. Zelfs voor het geluk voor een ander. Behulpzaam zijn, omdat wij het wel kunnen hebben. Of omdat 'goed doen' zo goed voelt.


Goed doen voelt vaak zo goed omdat het ons erkenning geeft.


En erkenning is lekker. Heel lekker!


Echter, als een eigen grens aangeven ongemakkelijk is en misschien een schuldgevoel geeft, dan is de kans groot dat de drijfveer van het toetrekken van verantwoordelijkheden een behoefte aan bevestiging is. Een stressvol signaal omdat we de erkenning van buitenaf nodig hebben.


Het is een signaal waar onze fysiologie op reageert. Als natuurlijke reactie.


Als er fysiek wat hapert dan is ons gevoel voor verplichting mogelijk groter dan de verantwoordelijkheden die we in werkelijkheid hebben. Om deep down erkend te worden als goede vader, moeder, partner, zoon, dochter, vriend, vriendin of zakelijk partner.


Dan maar een beetje minder goed zijn voor een ander?

Niet als je volledig in balans bent. En met gemak nee kunt zeggen.


Met kerst andere keuzes maken? En niet naar de schoonfamilie?

Ach, het is niet slecht om je af en toe aan te passen. Voor de lieve vrede. En wat maakt het uit wat een ander zegt, denkt of vindt? Als je jezelf volledig waardevol voelt?





17 weergaven

Recente blogposts

Alles weergeven
bottom of page